گردو در گیوه
گَرد این راه چشیدم، تا به پای تو رساند
چرخ هستی، با دو بالم، پا به پای تو پراند
گُرد را روی زمین میکشدش گردش گیتی
گِرد گردون نرود گُرد که گَردی بنشاند
دوست! از راه رسیدی، گَرد دوری بزدودی
گِرد لعل تو بگردم که مرا گُرد بخواند
+ نوشته شده در سه شنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۴ ساعت توسط آناهیتا فروزان
|